Το άγχος είναι μια δυσάρεστη αίσθηση φόβου και ανησυχίας, η οποία μπορεί να συνδέεται με πραγματικές δυσκολίες της ζωής, μπορεί όμως και όχι. Υπό φυσιολογικές συνθήκες λειτουργεί ως σύμμαχός μας για την αντιμετώπισή ενός υπαρκτού κινδύνου. Το φυσιολογικό άγχος διαρκεί λίγο και συνήθως ο οργανισμός ανακάμπτει χωρίς φθορές. Όταν όμως ξεπερνάει τα όρια και γίνεται έντονο και παρατεταμένο, συνεχίζει δηλαδή να υπάρχει ακόμη και όταν έχει εκλείψει ο εξωγενής παράγοντας που το προκάλεσε, μετατρέπεται σε παθολογικό άγχος, το οποίο εξουθενώνει το άτομο ψυχικά και σωματικά και το εμποδίζει να προχωρήσει στη ζωή και να εξελιχθεί. Οι φοβίες είναι διαταραχές κατά τις οποίες ο άνθρωπος βιώνει έντονο φόβο για κάτι που στην πραγματικότητα αποτελεί ελάχιστο ή καθόλου κίνδυνο. Αφορούν συγκεκριμένα αντικείμενα, χώρους, δραστηριότητες ή καταστάσεις και μπορεί να εμφανιστούν τόσο στην παιδική ηλικία όσο και στην ενήλικη ζωή. Αν η φοβία είναι ήπιας μορφής, συνήθως δεν προκαλεί σοβαρή δυσλειτουργία στη ζωή του ατόμου. Όταν όμως η έκθεση στο αντικείμενο της φοβίας ή ακόμη και μόνο η σκέψη του προκαλεί συχνές κρίσεις πανικού τότε το άτομο χρειάζεται βοήθεια.

Μπορεί να εμφανιστούν διάφορα συμπτώματα και παθήσεις που εξαρτώνται από το είδος, τη χρονιότητα και την ένταση της διαταραχής. Τα πιο συνηθισμένα είναι: ταχυκαρδία, ωχρότητα προσώπου, ζάλη, πονοκέφαλοι, έντονη εφίδρωση, τρέμουλο, υπέρταση, λιποθυμία, ανησυχία, ανορεξία ή πολυφαγία, συχνοουρία, γαστρεντερικές διαταραχές, σεξουαλική δυσλειτουργία, διαταραχές ύπνου, κατάθλιψη, αυτοάνοσα νοσήματα, ινομυαλγία, κρίσεις πανικού.

Ο Βελονισμός μπορεί να προσφέρει σημαντική βοήθεια στην πλειοψηφία των ατόμων που βιώνουν έντονο άγχος. Προκαλεί χαλάρωση, αισθήματα ευεξίας και ηρεμίας, αυξάνει την αυτοπεποίθηση και βελτιώνει την ποιότητα και ποσότητα του ύπνου. Τοποθετούμε λεπτές, αποστειρωμένες βελόνες, μιας χρήσης, σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος. Με αυτόν τον τρόπο διεγείρονται οι αντίστοιχοι αδένες του οργανισμού (οι οποίοι λόγω του χρόνιου άγχους υπολειτουργούσαν) και αρχίζουν να εκκρίνουν ενδορφίνες, τις ορμόνες δηλαδή που είναι γνωστές για την αναλγητική, αντιφλεγμονώδη, ηρεμιστική και αντικαταθλιπτική τους δράση. Ο οργανισμός μαθαίνει με αυτόν τον τρόπο να παράγει εκ νέου τις δικές του ορμόνες ηρεμίας και ευεξίας. Όσον αφορά στις φοβίες, εδώ το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο. Σε αρκετές περιπτώσεις είναι απαραίτητη η ταυτόχρονη παρέμβαση ψυχιάτρου ή ψυχολόγου.